الزامات توسعه صنعت فولاد کشور
معاون فروش و بازاریابی شرکت فولاد مبارکه اصفهان گفت: درگذشته بخش عمدهای از طرحهای توسعهای فولاد مبارکه از طریق جذب سرمایههای خارجی و بازپرداخت آن از محل توسعه صادرات انجام شده است.
محمود اکبری، معاون فروش و بازاریابی شرکت فولاد مبارکه ضمن بیان این مطلب به تشریح الزامات توسعه صنعت فولاد کشور پرداخت که شرح آن را در ادامه میخوانید:
صنعت فولاد کشور درحالحاضر با چه چالشهایی روبهرو است؟
درحالحاضر مهمترین چالشهای صنعت فولاد ایران، عدم توازن در زنجیره تامین، کمبود نقدینگی، بالا بودن هزینههای تامین مالی، تامین مواد اولیه، افزایش چشمگیر نرخ برخی مواد مصرفی، بهینه نبودن سیستم حملونقل و لجستیک، مشکلات بندری برای صادرات، بالا بودن تورم نسبت به کشورهای مهم تولیدکننده فولاد، اعتماد نداشتن سرمایهگذاران به بازدهی سرمایه و… است.
بسیاری از فعالان صنعت، رکود را یکی از مشکلاتی میدانند که صنعت فولاد را متاثر کرده است.تداوم رکود در چند سال گذشته در صنایع مختلف کشور یکی از مهمترین چالشهای صنعت فولاد کشور بود که منجر به کاهش روند توسعه این صنعت شد و بسیاری از کارخانههای مرتبط با صنعت فولاد نیز با کاهش ظرفیت تولید همراه بودهاند و به همین دلیل درحالحاضر صنعت فولاد با کمتر از ۵۵درصد ظرفیت واقعی مشغول به فعالیت است. به همین علت روند مصرف ظاهری کشور در چند سال گذشته منفی بوده و از ۲۲ میلیون تن در سال ۱۳۸۹ به حدود ۱۸ میلیون تن در سال ۱۳۹۵ رسیده اما خوشبختانه از دو سال گذشته، با تلاش و مدیریت دولت محترم رشد منفی متوقف شد و از سال گذشته، تولید و مصرف با رشد مثبت همراه شد که امیدواریم همچنان تداوم یابد.
برای بهبود تولید فولاد کشور چه راهکارهایی پیشنهاد میکنید؟
راهکارهای بهبود تولید فولاد کشور را میتوان در دو دسته راهکارهای داخلی و راهکارهای برون مرزی مطرح کرد. در زمینه راهکارهای داخلی لازم است برای تقویت تولید صنایع مختلف کشور، برنامه ویژهای طراحی و اجرا شود، ازجمله اعطای سرمایه در گردش بدون بهره برای ایجاد توسعه. از مهمترین صنایع تاثیرگذار میتوان به صنعت ساختمان و پروژههای عمرانی کشور اشاره کرد که با اعطای تسهیلات مالی و تخصیص بودجههای عمرانی مناسب میتوان در کوتاهمدت چشمانداز مناسبی برای افزایش مصرف و تولید در این صنعت ترسیم کرد. از دیگر راهکارهایی که میتواند به رونق صنایع فولادی کمک کند تسهیل در صادرات محصولات فولادی و حمایتهای لازم از صنایع داخلی به ویژه در مقابل واردات به کشور است.مهمترین راهکار خارجی نیز صادرات محصولات فولادی است که لازم است شرکتها با بهبود کیفیت محصولات و تعامل موثر با مصرفکنندگان سایر کشورهای جهان، روند صادرات محصولات خود را افزایش دهند؛ البته در این زمینه نیز دولت با سیاستهای حمایتی مناسب نقش موثری ایفا میکند.
برای افزایش تقاضای مصرف محصولات فولادی در کشور، اجرای چه اقداماتی ضروری به نظر میرسد؟
مهمترین اقدام برای افزایش مصرف محصولات فولادی، تحریک تقاضا و ایجاد تحرک بیشتر در صنایع تکمیلی براساس نیاز بازارهای داخلی و صادراتی است. در این زمینه افزایش میزان بودجههای عمرانی میتواند راهگشا باشد؛ زیرا صنعت ساختمان بیشترین تاثیر را در افزایش تقاضای مصرف محصولات فولادی کشور دارد و دومین عامل موثر در افزایش تقاضای مصرف محصولات فولادی، ایجاد رونق در صنعت ساختمان و خروج این صنعت از رکود است. اقدامات حمایتی دولت در بازارهای صادراتی، ازجمله اعطای وامهای ارزی و ریالی بدون بهره برای صادرات، اختصاص مشوقهای صادراتی، انعقاد قراردادهای بلندمدت، وضع تعرفههای ترجیحی و… برای بهبود فضای کسب وکار و تولید، کارساز است. صادرات محصول به تولید با بیشترین ظرفیت این صنایع و کاهش هزینههای ثابت به ازای محصول تولیدی کمک قابل توجهی میکند. همچنین صادرات کالا میتواند منجر به بهبود کیفیت محصولات تولیدی و شناسایی نیازهای جدید مصرفکنندگان در بازار وسیعتری شود. متاسفانه امروز ۵۵درصد ظرفیت فولاد کشور فعال است؛ در حالی که متوسط ظرفیت فعال صنعت فولاد جهان حدود ۷۰درصد است.
جذب سرمایهگذار خارجی چه تاثیری در رونق صنعت فولاد خواهد داشت؟
از آنجا که تامین منابع مالی خارجی میتواند بسیار ارزانتر از تامین مالی از بازار سرمایه یا بانکهای داخلی باشد، جذب سرمایهگذاری خارجی در جهت رشد صنایع فولادی و کاهش هزینههای تولید کمک شایانی به این صنایع میکند؛ البته درصورتیکه جذب این سرمایهها همراه با توسعه صادرات صنایع فولادی باشد و بازپرداخت این سرمایهها را از محل صادرات انجام دهند، موفقتر خواهند بود. درگذشته بخش عمدهای از توسعه فولاد مبارکه به همین شیوه ایجاد میشد. بازده سرمایه در صنعت فولاد به هیچ وجه با بهرههای بانکهای داخلی همخوانی ندارد و به همین دلیل رغبتی برای تامین سرمایهگذاریهای جدید از محل منابع داخلی وجود ندارد و سرمایهگذاریهای قبلی هم با ظرفیت کامل فعال نیستند.
با توجه به شرایط کنونی، آینده صنعت فولاد را در کشور چطور ارزیابی میکنید؟
صنعت فولاد یک صنعت مادر است و کشور ما نیز از کشورهای درحال توسعه و دارای منابع و امکانات لازم برای تولید فولاد به شمار میآید؛ بنابراین، چشمانداز آینده صنعت فولاد مثبت است و پیشبینیهای خوشبینانه و بلندمدت نیز بیانگر رشد متوسط ۵درصدی تقاضای فولاد تا سال ۱۴۰۴ است؛ البته باید به توسعه ظرفیتهای اقتصادی فولاد با نگاه به صادرات توجه ویژهای کرد تا بتوان به تولید رقابتی محصولات فولادی دست یافت و سطح اشتغال را در کشور بهبود داد.