برنامه های هند در صنعت فولاد تا ٢٠٣٠
هند در سال ۲۰۱۶ شاهد رشد تولید سالانه ۷.۴درصدی بود و انتظار می رود که این میزان از ۲.۹ درصد در سالهای ۲۰۱۰تا ۲۰۱۶به ۸.۹درصد طی سالهای ۲۰۱۷تا۲۰۲۱افزایش یابد.
باتوجه به برنامه دولت هند برای افزایش تقاضا و تولید فولاد، این کشور به نقطه درخشانی در رشد جهانی تولید فولاد تبدیل می شود. دولت هند در نظردارد تقاضای فولاد را در بخش های ساخت و ساز، خودرو سازی و زیرساخت به منظور رشد تولید فولاد افزایش دهد.
انتظار می رود که شرکت فولاد هند SAIL و تاتا استیلTata Steel Ltd پیشرو در رشد تولید جهانی باشند. دولت هند رشد تولید فولاد را با تقویت کارخانه های موجود و شرکت های دولتی به منظور ساخت کارخانه ها ی جدید فولاد مدیریت می کند.
اکنون دهلی پایتخت هند در میان شهرهای آسیایی سریع‌ترین رشد اقتصادی را دارد و پیش‌بینی می‌شود تا ۴ سال آینده و سال ۲۰۲۱ میلادی، اقتصاد آن ۵۰ درصد بزرگتر از حالت کنونی باشد. بیشترین رشد اقتصادی این شهر در بخش ارائه خدمات مالی و تجاری خواهد بود و صنایع معدنی و به ویژه فولاد جایگاه چشمگیری در تحقق این رویداد خواهند داشت.
هند در همین راستا و در مسیر پیشبرد طرح‌های توسعه‌ای قصد دارد ظرفیت تولید فولاد خود را تا ۲۰۳۰ میلادی (۱۴۰۹خورشیدی) ۳ برابر کند و تبدیل به دومین تولیدکننده فولاد جهان شود. این کشور اکنون چهارمین تولیدکننده این فلز است و چین، اتحادیه اروپا و ژاپن در رتبه‌های اول و سوم قرار دارند.
دولت هند در تلاش است به منظور رشد مصرف داخلی فولاد، بخش‌های ساخت‌وساز و خودروسازی این کشور را رشد دهد. در واقع پایین بودن سرانه مصرف فولاد در این کشور مشکلی است که این شبه‌جزیره پهناور مستقر در جنوب آسیا با جمعیت بیش از ۱ میلیارد و ۱۷۸ میلیون نفری با آن روبه‌رو است.
مصرف سرانه فولاد هند در سال گذشته میلادی ۶۳ کیلوگرم برای هر نفر بود در حالی که مصرف سرانه چین در مقام بزرگترین تولیدکننده فولاد جهان با جمعیت بیش از ۱ میلیارد و ۳۷۰ میلیون نفری برای هر نفر به ۴۹۳ کیلوگرم می‌رسد. دولت هند برای رویارویی با این مشکل، وعده ایجاد زیرساخت‌های جدید و بازسازی و نوسازی زیرساخت‌های فعلی کشور را داده تا این سیاست به افزایش چشمگیر سرانه مصرف فولاد هند کمک کند. دولت هند همچنین در تلاش برای تولید فولاد بیشتر و به دنبال آن ایجاد بازار مصرف، استفاده از محصول داخلی این فلز را در همه پروژه‌های دولتی اجباری کرد که این اتفاق باعث شد سرانه مصرف از ۶۳ کیلوگرم در سال گذشته به ۱۶۰ کیلوگرم در امسال افزایش یابد. همچنین اقدامات سختگیرانه‌ای همانند تحمیل عوارض آنتی‌دامپینگ و تعیین حداقل نرخ وارداتی، منجر به کاهش ۳۹ درصدی واردات و افزایش ۵۷ درصدی صادرات در همین مدت شد.
وزیر فولاد کشور هند نیز در ژوئن (خرداد) امسال به طور رسمی از سرمایه‌گذاران خارجی دعوت کرد در صنعت فولادسازی هند سرمایه‌گذاری کنند و اعلام کرد: اگر هر شخص حقوقی و حقیقی، اقدام به وارد کردن فناوری‌های مرتبط با صنایع فولادسازی به هند بکند یا خواستار انعقاد قرارداد مشارکت باشد و بخواهد کارخانه‌ای در هند راه‌اندازی و از نیروی کاری هند استفاده کند، دولت با روی باز از آن استقبال خواهد کرد. در همین زمینه،
ایمیدرو نیز پیش‌بینی کرده بود که تولید فولاد هند در ۴ سال آینده و سال ۲۰۲۱ میلادی به ۱۲۸ میلیون و ۶۰۰ هزار تن می‌رسد. براساس این گزارش، هند در سال گذشته میلادی (۲۰۱۶) نیز شاهد رشد تولید ۷/۴ درصدی نسبت به سال پیش از آن (۲۰۱۵) بود.
توسعه پیاپی در هند
هند به معنای واقعی در مسیر توسعه پیش می‌رود، در واقع اگر روزی نام این کشور با فقر و تنگدستی آورده می‌شد، اکنون پیشرفت‌های اقتصادی و رنسانس علمی آن است که توجه همگان را به خود جلب کرده است. مدت‌هاست که سرمایه‌گذاری‌های خارجی در این کشور امری عادی به شمار می‌آید و فروش کالاهای هندی در بازارهای جهان به شدت افزایش یافته است. در واقع در نتیجه اصلاحات اقتصادی که در سال ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰ خورشیدی) در هند انجام شد، این کشور تبدیل به چهارمین اقتصاد رو به رشد جهان و دومین اقتصاد در حال رشد از نظر سرعت شد. هند در زمینه تولید صنعتی و برخورداری از نیروی انسانی ماهر و تحصیلکرده نیز رشد چشمگیری داشته است، هر چند هنوز جمعیت زیادی از این کشور از فاصله طبقاتی رنج می‌برند و مشکلات زیربنایی آن ادامه دارد. این کشور در بسیاری از ابعاد اقتصادی مانند چین عمل کرده است و در تولید فولاد نیز می‌خواهد همپای همسایه خود پیش رود، توجه به حجم تولید هند در سالهای گذشته نشان می‌دهد این رویه از مدت‌ها پیش شروع شده است؛ در سال ۱۳۴۶ خورشیدی (۱۹۶۷ میلادی) تولید فولاد خام این کشور ۶/۳میلیون تن بود. این رقم ۱۳ سال پس از این تاریخ و در سال ۱۳۵۹ خورشیدی (۱۹۸۰ میلادی) به ۹/۵ تن رسید. ۱۰ سال بعد در سال ۱۳۶۹ (۱۹۹۰ میلادی) حجم تولید فولاد خام هند ۱۵ میلیون تن شد. در ابتدای قرن حاضر و در سال ۲۰۰۰ میلادی (۱۳۷۹ خورشیدی) به ۲۶/۹ میلیون تن رسید و در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷ میلادی) ۵۳/۵ میلیون تن فولاد تولید کرد. تولید فولاد خام هند در ابتدای دهه جاری میلادی و در سال ۲۰۱۰ میلادی (۱۳۸۹ خورشیدی) به ۶۸/۳ میلیون رسید و در نهایت در سال گذشته میلادی (۲۰۱۶) کل تولید فولاد خام این کشور ۹۵/۶میلیون تن شد؛ با این رویه پیشرفت هند در این مسیر و تبدیل شدن به دومین کشور تولیدکننده بعید به نظر نمی‌رسد، هر چند رقیبانی مانند ژاپن و اتحادیه اروپا پیشرو داشته باشد.
این کشور باید برای تبدیل شدن به دومین تولیدکننده فولاد در جهان مسیر صعودی را تا ۱۳ سال آینده طی کند.همانطور که این کشور در ۱۷ سال گذشته و بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ میلادی روندی صعودی در حجم تولید فولاد داشته است البته مسیر در سالهای اتی باید با شتاب بیشتری طی شود تا به برنامه برسند.