ویتنام، پتانسیل رشد صنعت فولاد در آسیا
به گزارش آرتین پولاد: طی سال ۲۰۱۷ تولید فولاد در میان کشورهای آسیایی (به‌جز چین) ناشی از ایجاد ظرفیت‌های جدید در ویتنام و هند رشد ۵٫۵ درصدی را تجربه کرد. کره جنوبی و تایوان نیز به ترتیب رشد ۳٫۶ و ۶٫۸ درصدی داشتند. به‌نظر می‌رسد که ویتنام رشد سریعی را در میان کشورهای منطقه به خود اختصاص داده باشد. در این حین اتحادیه اروپا که در جنگ تجاری با قوانین تعرفه‌ای آمریکا و همچنین یا آنتی دامپینگ علیه چین دست و پنجه نرم می‌کند با مشکلات بیشتری روبه‌رو است.
طی سال ۲۰۱۷ تولید فولاد در میان کشورهای آسیایی (به‌جز چین) ناشی از ایجاد ظرفیت‌های جدید در ویتنام و هند رشد ۵٫۵ درصدی را تجربه کرد. کره جنوبی و تایوان نیز به ترتیب رشد ۳٫۶ و ۶٫۸ درصدی داشتند. رشد این مناطق را می‌توان به کاهش ظرفیت‌های فولادسازی در چین و انتقال بخشی از این ظرفیت‌ها به کشورهای دیگر نسبت داد. در عین حال تولید فولاد ژاپن در سال ۲۰۱۷، تنها ۰٫۱ درصد افت داشت. در این بین تحلیل‌گران انتظار دارند که تا سال ۲۰۱۹ رشد ۱٫۵ درصدی در تولید محصولات فولادی در آسیا (به جز چین) رخ دهد. ویتنام یکی از پتانسیل‌های رشد تولید فولاد در سال‌های آتی است. هجوم شرکت‌های خارجی، به‌ویژه چینی، برای سرمایه‌گذاری در حوزه فولاد در ویتنام از بیش از ۱۰ سال پیش شروع شده بود و به‌نظر می‌رسد که برخی طرح‌های جدید، جایگاه این کشور را در حوزه فولاد ترفیع بخشد. نمودار ۱ سهم مناطق مختلف جهان در تولید فولاد را در سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد.
اتحادیه اروپا ۱۰ درصد از فولاد جهان را در سال ۲۰۱۷ تولید کرد. این منطقه نیز با اقدامات گوناگون دست به حفاظت از صنایع فولادی خود زده است. در ماه مارس ۲۰۱۸ اتحادیه با اعمال تعرفه ۱۷٫۲ تا ۲۸٫۵ درصدی بر واردات محصولات فولاد گالوانیزه از چین تلاش در حفاظت از صنایع فولادی خود کرد. همچنین کشورهای عضو اتحادیه اروپا، در ماه اکتبر سال ۲۰۱۷، اقدام به وضع قوانینی برای افزایش تعرفه‌های گمرکی روی محصولات نورد گرم فولادی از مبادی ایران، روسیه، اکورلاین و برزیل کردند. این درحالی است که برخی شرکت‌ها مانندSeverstal (بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد در روسیه) به انجام صادرات به اتحادیه اروپا ادامه دادند که ناشی از تعرفه‌های منعطف عنوان شده است که گستره قابل توجهی از تعرفه‌ها را دربرمی‌گیرد. در عین حال، برخی دیگر از شرکت‌ها، قادر به ادامه فروش در بازار کشورهای اتحادیه اروپا نشدند. این امر باعث شد تا کشورهایی نظیر ترکیه، هند و کره جنوبی وضعیت مناسب‌تری برای دراختیار گرفتن بازار اروپا را داشته باشند.
نرخ رشد صنعت فولاد اتحادیه اروپا در سال ۲۰۱۸ حدود ۲٫۵ درصد پیش‌بینی شده که در صورت تحقق، کمتر از رشد سال پیش خواهد بود؛ در سال ۲۰۱۷ نرخ رشد ۴٫۱ درصدی برای اتحادیه اروپا ثبت شده بود. در راستای پایداری در رشد اقتصادی، اتحادیه اروپا باید تعاملات خود را با سایر کشورها افزایش دهد اما کشور الجزیره که یکی از مهم‌ترین واردکنندگان صنایع فولادی اتحادیه اروپا است قصد دارد تا واردات خود را از اتحادیه اروپا قطع کند و یا کاهش شدیدی در آن ایجاد کند. گفته می‌شود این اقدام در راستای تقویت فولادسازان داخلی صورت خواهد گرفت. اگر چه اتحادیه اروپا جایگزینان بسیاری برای فروش محصولات خود در سراسر دنیا دارد، اما بدون شک اقدامات این چنینی صنعت فولاد اتحادیه را با مشکلاتی روبه‌رو خواهد کرد. باید توجه داشت که کاهش فعالیت صنایع فولاد در بازارهای جهانی، اقتصادهای منطقه‌ای مرتبط با این صنعت را به صورت قابل ملاحظه‌ای تحت تأثیر قرار می‌دهند.
منبع: اخبار فلزات